გამარჯობათ! ცოტახნით თავს შეგაწყენთ ჩემი ისტორიით.ნუ მოკლედ ვარ 35 წლისმამაკაცი,ნაცხოვრები ისე როგორც კაცს შეეფერება.ცოტა ძნელია ამ ისტორიისმოყოლა ჩემთვის, მაგრამმინდა რაღაც მაგალითი მივცე იმ ადამიანებს ვისაც გადაწურული აქვს იმედი. ახალი ჩამოსული ვარ საქართველოში მიზეზი გახდა ის,რომ რაც ერთად ვერ შევძელით ოცნება იმას ვასრულებ,ესაა ჩემი ყოფილი მეუღლის და ჩემი მიზანი იყო ჩვენი ქოხი,ჩვენი თავლა ცხენების და ფერმა.რასაც პირნათლად მივყვები.როგორ დავრჩი ესე?! მეუღლე მყავდა ესპანეთიდან, ვცხოვრობდით ბარსაში. ვიყავით ყველაზე ბედნიერი წყვილი,არც ზედმეტი ხმა საერთოდ ერთმანეთისთვის არ გვითქვას. წყვილი რომელზეც ბევრი საუბრობს და ისაუბრებენ კიდე სანამ ცოცხალი ვარ.ეს იყო პირველ რიგში ქალის პატივისცემა ჩემგან,გვქონია ან არაა ერთმანეთს ვამხნევებდით,ვედექით გვერდით ერთმანეთს, ვშორდებით ისეე როგორც ოჯახს ჭირდებოდა. პირველ რიგში ესაა ოჯახის შენარჩუნების პირველი ეტაპი როცა,იცი ხვალე საჭმელი არ გაქ და იმედს აძლევთ ამშვიდებ,გადიხარ და საღამოს ხედავ თუ როგორ გელოდებიან ოჯახი ვისაც აქვს შენი იმედი.ესაა სიყვარული არასდროს არ გაწიოთ კაცი გვერდზე თუ ჩავარდა არ გადაუაროთ,არ მოთხოვოთ იმაზე მეტი რისი რესურსიც ფიზიკურად არ არსებობს,თუ მართლა გიყვართ ერთმანეთი. პირველი შვილის გაჩენისმერე უფრო გაიზარდა ჩვენი სიყვარული წინ წავედით, როგორც სამსახურებით ასევე მატერიალურად შეგვეტყო ზრდა. შევიძინეთ საქართველოში მიწები,ჩემმეუღლემ გახსნა მცირე დახმარების ფონდი, ვაგზავნიდით ესპანეთიდან სხვადასხვა ტკბილეულებს გაჭირვებული ბავშვებისთვის, ვაკეთებდით და ვეხმარებოდით როგორც შეგვეძლო. ერთ დღეს ჩამოვედით საქართველოში 2 კვირით, გვახლდნენ სტუმრებიც, გავაცანით ჩვენი ქართული სული და სტუმარმასპინძლობა,თუ როგორი ერი ვართ ქართველები შიგნიდან. საქართველოში გავიგე რომეორეზე იყო ფეხმძიმედ,იმმომენტში რას ვაკეთებდი სიხარულით ვერ აღვწერ. დავბრუნდით უკან გავაგრძელეთ უფრო შემართებით ცხოვრება, პერიოდი რომელიც დარჩა ისტორიას.დადგა ის დღე როდესაც შევიყვანე საბოლოოდ ჩემი მეუღლე, სამშობიაროში,ის წუთები როცა ხელი მეჭირა ვბალეშიკობდით,არ იცოდა ეს პერიოდი ფულს ვაგროვებდი,რო გამოვიყვანდი თავისოცნება უნდა ამესრულებინა.ექიმი გამოდის და ბოლოსიტყვა ბავშვი გადარჩა გოგო დავკარგეთო.ვსო. ეს ჩემი ამბავი მიუთითებს კაცებზე და ქალებზე.რა დამემართა და რას ვგრძნობდი გადმოცემა ძნელია. უბრალოდ ამ პერიოდმა მასწავლა, სიყვარული,მომცა ძალა მომცა ნიჭი თუ როგორ გავაგრძელე ცხოვრება მარტო კაცმა ორი შვილის გაზრდა. საჭმლის კეთება,დაგვა გარეცხვა ბევრი ისეთი რამ რაც არ მეგონა, თუ ესეთი გავხდებოდი. ერთი თხოვნა არასადროს ჩაიქნიოთ ხელი არასდროს არ თქვათ, დასრულდა ვსოო.არაა! პირიქით უფრო გაძლიერდით შვილს არ ანახოთ რო ეცემით ძლიერები იყავით თქვენი ოჯახისათვის.😘არც ქალს ვეძებ არც საცოლეს ვისაც მეგობრობისსურვილი გაგიჩნდებათ ჩვენთან მოგცემთ რჩევებს ჩემი ცხოვრებიდან❤️ მომწერეთ ვათსაპზე 544557951
