მოგესალმებით!ვარ 35 წლის მამაკაცი შვილიანი 3 წლის გოგონათი.ბევრს ვფიქრობდი აქ დაწერაზე,მაგრამ მაინც გადავწყვიტე დამეწერა ჩვენს შესახებ.3 თვეა რაც საქართველოში ჩამოვედით,ოცნების ახდენა მქონდა როცა დავტოვე საქართველო მქონოდა ჩემი,პარნიკი მარწყვის და ბოსტნეულის,ღმერთის წყალობით ავაწყეთ ისე როგორც წაკცეულ მარტო ხელა მამამ.ეს ძალა მომანიჭა შვილმა და მის სიყვარუომა ვინც ეს ანგელოზი დამიტოვა,სამწუხაროდ გვიან ვაფასებთ საყვარელ ადამიანებს როცა ჩვენ გვერდში არ არიან,ეს ძალა გამოვიყენე თუ როგორ შეიძლება ადამაინმა როცა ხელი გაქ ჩაქნეული ყველაფერზე,დადგე და გაიმართო(ტრაბახით არაა უბრალოდ ამაყობენ და მაგალითს იღებენ თუ ყბელას აქვს ბესნიერების უფლება)თხოვნაა ყველა ქალბატონის მიმართ,ვინც გადაწყვიტავს მომწეროს გაითვალისწინოს,რო ილუზიების დადგმას არ აქვს აზრი,მივიღებთ ისეთს როგორიც ხარ უბრალო და პირველ რიგში სიყვარულის და ცხოვრების ბოლომდე გამტან დედას,ნუ შეეცდებით რამით გავაკვირვოთ ერთმანეთი საკმაოდ დიდინგავლენით ვსარგებლობ და არ გვაკლია არაფერი.კარგად წაიკითხეთ და შემდეგ მომწერეთ ვინც იცის ჭირიიც და ლხინიც,ოჯახთან სეირნობა დასვენება და ლამაზი ოჯახი.მადლობა
